93 Aankomst van de ontsnapte slaafgemaakte, Leonora

In 1732 deed Leonora een heldhaftige en moedige actie waardoor zij haar vrijheid terug won. In het midden van de nacht verstopte ze zich aan boord van het schip de Maria Elisabeth. De Maria Elisabeth vertrok vanaf Curaçao naar Amsterdam onder leiding van kapitein Jan Bijl. Nietsvermoedend liet hij op 17 november het anker lichten vanaf de haven met een grote lading aan cacao (55.000 pond) en suiker (20.000 pond). De volgende dag kreeg hij de schrik van zijn leven toen Leonora uit het niets voor hem en zijn bemanningsleden verscheen.

Het schip de Maria Elisabeth was toen al 24 uur lang aan het varen vanaf Curaçao. Schipper Bijl wist dat hij nog twee maanden lang moest reizen en een zeer kostbare lading in het ruim van zijn schip had. Hij besloot dus door te varen, want teruggaan zou te kostbaar zijn. Na een zware tocht met hevige stormen bereikte Bijl met zijn bemanningsleden en Leonora op zondag 18 januari 1733 de Westerschelde. Er moest direct een verklaring komen waaruit zou blijken dat de schipper en de Compagnie niet verweten kon worden dat zij een ‘slavin’ hadden meegenomen.

Uiteraard klonk vanuit Curaçao protest vanuit ‘de eigenaren’. Zij vroegen de Compagnie om Leonora direct terug te sturen. Gelukkig was Leonora in Nederland geen bezit meer want in Europa mochten mensen niet in slavernij leven. Ze was ondertussen dienstmeid geworden in een huishouden in Middelburg en ook lid geworden van de Nederduits-gereformeerde gemeente. De compagnie werkte niet mee aan haar terugkeer, maar dit was puur vanwege financiële redenen. Helaas weten we verder weinig over Leonora: was ze op Curaçao geboren, wie waren haar eigenaren en hoe was haar leven in Zeeland? Maar een ding weten we zeker: ze was een ontzettend dappere vrouw en haar ontsnapping was een daad van verzet.

Bronnen:

• https://www.zeeuwsarchief.nl/zeeuwse-verhalen/trans-atlantische-slavenhandel/een-geslaagde-ontsnapping-aan-slavernij/